از قدیم گفتن: “شکر نعمت، نعمتت افزون کند/ کفر نعمت از کفت بیرون کند” بیایید یک بار هم که شده یک تصمیم جدی بگیریم و سعی کنیم به جای نداشتههامون، به داشتههامون فکر کنیم. جای اینکه همش برای چیزایی که نداریم ناله و غر بزنیم، چیزهایی که داریم رو ببینیم و به خاطرش شکرگزار خدا باشیم. تا حالا شده به این موضوع فکر کنید که شیطنت و اذیت کردنهای بچه شما میتونه تمام آرزوی یه مادر یا یه کودک دیگه باشه ؟ تا حالا شده فکر کنید که اگر خدایی نکرده بچه شما یه محدودیتی داشت که نمیتونست راه بره یا معلولیت داشت (الهی که بلا از همتون دور باشه)، همین شیطنت و بازی گوشی براتون میشد آرزو و حاضر بودید هر چی که دارید بدید و فقط بچه تون رو در حال بازی و جنب و جوش ببینید.