تربیت مثل تیراندازی، نیاز به قلق گیری دارد
هدف سیبل مقابل، نوک مگسک زیر خال سیاه. نمیدونم شما تجربه تیراندازی داشتید یا نه ؟ میدون تیر رفتید یا نه ؟ وقتی اونجا اسلحه به دست شما میدن، اون افسری که ایستاده اول این شعار رو میده بعد سه تا تیر اضافه به شما میده به اسم تیرهای قلق گیری. چرا ؟ چون بر خلاف تصور ماها، تیر در مسیر مستقیم حرکت نمی‌کنه شما باید روی دو سه تیر آزمایش بکنید تا بفهمید این قوسی که حرکت می‌کنه چگونه به اون خال سیاه اصابت می‌کنه. ما در تربیت فرزند نیاز به قلق گیری داریم. خیلی وقت‌ها نقشه‌های ما، تدبیرهای ما مستقیم به هدف اصابت نمی‌کنه. ممکنه به شما فرمولی داده باشند راجع به مواجه با فرزند پرخاشگر. ممکنه به شما ایده‌ای داده باشند راجع به برخورد با بچه درونگرا اما بارها دیدیم که این فرمول‌ها درست از آب در نمیاد. مادر موفق مادری است که قلق‌های بچه شو بلده، لِم‌های بچه شو بلده، به تعبیر ما رگ خوابشو میدونه. چه چیزهایی بچه ما رو عصبانی می‌کنه ؟ چه چیزهایی بچه ما رو خوشحال می‌کنه ؟ و از این مهمتر ما باید قلق‌های خودمون رو هم بلد باشیم، رگ خواب‌های خودمون رو هم بلد باشیم. یادتون باشه خیلی وقت‌ها بچه‌ها قلق ما رو پیدا کردند اما خودمون از قلق خودمون سررشته نداریم. روی این موضوع وقت بزاریم رگ خواب خودمون و بچه‌هامون رو شناسایی بکنیم. اون سه تا تیر اول میدون تیر خاطرمون باشه و این جمله‌ای که میتونه برای ما یک ایده‌هایی تولید بکنه. “هدف سیبل مقابل، نوک مگسک زیر خال سیاه”